|
TÜRK İTFAİYECİLİĞİNİN TARİHÇESİ Türk İtfaiyeciliğin tarihi incelendiğinde verilerin genel olarak İstanbul’da yaşanan olaylarla ilgili olduğu gözlemlenmektedir. İstanbul’da yaşanan büyük çaptaki doğal afetler ev yapımında kullanılan yapı malzemelerinin de zamanla farklılık göstermesine sebep olmuştur. Önceleri taş kullanılarak inşa edilen evlerin 1509 senesinde yaşanan depremden sonra ahşap malzemeler kullanılarak inşa edildiği bilinmektedir. Depremlere karşı önlem olarak bina yapımında ahşap malzeme kullanımı yangınlara ve yangınların hızla genişlemesine sebep olmuştur. Bu sebeple, yangınları önlemeye yönelik gözetleme kuleleri, evlerde su dolu fıçı ve merdiven bulundurulması gibi birçok tedbir alınmış, yangına müdahale için ekipler kurulup teçhizat kullanılmıştır. Bu teçhizatların en dikkat çekici olanı şüphesiz tulumbadır. 
Tulumba : Tulumba gemilerdeki suyu boşaltmak amacıyla kullanılmakta olan bir aletti. Yangınlara müdahale amacıyla tasarlanmış Tulumbayı İstanbul’a tanıtan şahıs, 1715 yılında İslamiyet’i kabul edip Gerçek Davut adını alan bir Fransız idi. Devrin birçok büyük yangınına müdahalede kullanılan tulumbaya emme sistemi sonradan entegre edilerek daha işlevsel hale gelmesi sağlanmıştır.
|
Tulumbacılar : Gerçek Davut’un Osmanlıya tanıttığı tulumbanın İstanbul’daki büyük yangınlarda oldukça fazla yarar sağlaması sebebiyle Sultan 3. Ahmet’in emriyle yeniçeri ocağına bağlı “Tulumbacı Ocağı” isimli bir birlik kurulmuş ve başına Gerçek Davut getirilmiştir. 
